top of page

Ulomak pogovora Boška Milina

 



Kulundžić je postavio ekspresionističku situaciju u kojoj je htio da sažme sve što se u « čistom » ekspresiji Iako u nekoliko prilika tvrdi da je lik Bakice zasnovan na istinitoj ličnosti, odnosno da je ta osoba, u tom trenutku, još u životu, Kulundžić oneobičava stvarnost literarnog predloška stvarajući od pretpostavljenih realnih događanja grotesku, odnosno prepoznajući u takvoj stvarnosti groteskni sadržaj. Posljedica je da dramska dešavanja uŠkorpionudobijaju istovremeni apsurdan i morbidan karakter. Morbidnost se prepoznaje u verskom licemerju, bolesno poremećenim odnosima u okviru porodice, neskladnim emocijama i reakcijama, psihološkom sadizmu, naslađivanju strahom i pokornošću, informacijama zasnovanim na lažima, dok je apsurdnost prisutna u preterivanju i suštinskoj izlišnosti trpljenja zadatog sistema ponašanja, te nemoći pojedinca da oslobodi se iz smrtonosnog zagrljaja Bakice-škorpiona. Kako se radnja takvog intenziteta opire postavljanju u naturalističko - verni prosede, u kojem bi skrenula sa žreljenog smera, i kako kulundžić (Što je još vižnije), počev od uvodnih repluka gué, ž , bremenite drame (može se slobodno zaključiti i da je primjer tog komičkog aspekta upravo poželjan),Škorpiondobiva oblik paradigmatičnog, ik tome uspješnog, ekspresionističkog djela. U njemu su upotrebljeni i motivi koji ukazuju na simbolizam, i atmosferu naturalističkog ambijenta, ali, za razliku odPonoci, njihovo prisustvo je u mnogo većoj mjeri (i na manje primijenjen i izričit način) utkano u samu naraciju, dajući joj tako skladniji i cjelovitiji oblik. Tako je Kulundžić, polazeći (ako mu je verovati) od jedne mračne anegdote iz života, izborom odgovarajućeg medija, sačinio delo koje ne samo što je ostvarenje svoje epohe i dramskog pravca nego je i primer dela pozorišnog pozorišta namenjen tehničkom smislu (prepoznavanja, prekreti i reakcije proističu iz radnje) – zasnovanom na teatru prirođenom izrazu.
 

bottom of page